Samenvatting Dag 34

Zondag 28 april 2024

In het heilige boek van de Hindoes, de Bhagavad Gita, benadert Arjuna (de krijger) Heer Krishna met de vraag: “Heer, de mind is rusteloos als de wind, moeilijk onder controle te krijgen. Hoe kan ik deze rusteloze mind beheersen?” Omdat hij dat niet kon, omdat hij van streek was door de ervaring van de oorlog. Krishna zei: “Ja, de mind is moeilijk te beheersen, maar je kunt het wel!” En hij gaf twee belangrijke punten: vairagya en abhyasa.

Vairagya is onthechting van de zintuigen. Als je verstrikt raakt in de zintuigen en de elementen en de materiële wereld, kun je geen vredige mind hebben. Je zal meegetrokken worden door de paarden van de zintuigen! We hebben dus vairagya nodig. Patanjali beschreef het als pratyahara: de energie van de zintuigen terugtrekken. Voed ze niet! Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. In meditatie wordt de mind de wereld ingetrokken voordat je er ook maar erg in hebt. Hij gaat van de ene gedachte naar de andere. Soms zie je niet eens met hoeveel gedachten je je hebt beziggehouden. Dus hebben we deze onthechting, vairagya, nodig.

En wanneer je dat een beetje begint te voelen en de aantrekkingskracht van de wereld begint te weerstaan, is het volgende abhyasa: oefenen! Blijf erbij! Vandaag ligt de nadruk op het belang en de noodzaak van oefenen.

Als je de hal binnenkomt en een klein beetje mediteert, heb je dan genoeg gemediteerd voor de hele week? Word je gedragen door die kleine meditatieperiode? Hoeveel van jullie herhalen de meditatie van de ochtend? Hoeveel van jullie proberen de rusteloze mind gedurende de dag te beheersen? Blijf je in de mindfulness van hoe het ego gevangen zit in de zintuigen? Je geeft vrijheid aan de aantrekkingskracht van de wereld! Hoe kun je zo een yogi zijn? Hoe kun je samadhi ervaren als de wereld je meesleurt?

Het is dus noodzakelijk om te kunnen zien dat er aan je getrokken wordt, zoals er aan je getrokken wordt! Sommigen van ons kunnen dat niet zien. Je moet dat zien verdiepen zodat je kunt zien dat er aan het ego getrokken wordt. En er is een ruimte voorbij het zien. Het ego bestaat alleen omdat er een vorm is.

Je kent het verhaal van de twee vogels: de gouden vogel is het oneindige Zelf en de vogel die rondspringt moet zijn aandacht richten naar de top van de boom. Hij moet willen zijn zoals die vogel. In het verhaal bevredigt de ervaring van de bittere en zoete vruchten de rondspringende vogel niet meer, dus begint hij zijn aandacht naar boven te richten en raakt hij meer geïnteresseerd in de gouden vogel. Hij begint naar de gouden vogel te springen en begint zich steeds beter te voelen. Hij wordt stil daarboven en wil bij deze vogel zitten, en raad eens wat er gebeurt? Hij WORDT de gouden vogel. De tweeheid verdwijnt. Hij was altijd de gouden vogel al, denkend dat hij de springende vogel was. Dat is onecht, de maya.

Dus ook in jou is er de gouden vogel, voorbij het rusteloze ego en het zoeken naar pleziertjes. Zoek geen pleziertjes, dan zul je nooit in vrede zijn. Volg de stappen terug naar de gouden vogel binnenin, dat uitgestrekte deel van jou binnenin. Het is er, het is wie je bent! Jij bent het oneindige ” Ik “.

Dat proces om daar naartoe te gaan vereist abhaysa. Het is zo’n fluctuerende wereld, dus als je daarin verstrikt raakt, zul je rusteloos zijn. Je hebt een ruimte nodig om je terug te trekken en je naar binnen te richten (dharana zoals Patanjali het noemt). En als de aandacht verslapt, blijf dan doorgaan met de beoefening, steeds weer opnieuw. Op een gegeven moment wordt het dhyana: een ononderbroken stroom van aandacht, aanhoudend gewaarzijn. Als je de dhyana goed onder de knie hebt, spring je in de positie van de gouden vogel: samadhi; superbewustzijn. We hebben samyama nodig, het trio van dharana, dhyana en samadhi.

Het gebeurt in de oefening. Je moet deze beoefening volhouden. Oefen totdat het geen oefening meer is, maar een vreugde, een levensstijl. Zo lang moet je oefenen! Want wat er gebeurt in je onregelmatige beoefening is dat je verdienste opbouwt, en je verliest die weer wanneer je terug de wereld in gaat. Ben je tevreden met dat soort oefening? We hebben voortdurende beoefening nodig!

Daarom herhalen we een mantra, om de mind te beschermen en je in het huidige moment te houden. Sommigen gebruiken de mala (kralenketting) om te helpen dat niet te vergeten, sommigen gebruiken het adembewustzijn en sommigen zijn gewoon de getuige van het spel (niet verstrikt raken, niet oordelen). Je zult dit moeten doen. Als je in activiteit bent, is het het beste om getuige te blijven. Als je gaat zitten en de rusteloosheid van de mind voelt, gebruik dan de mantra. En wanneer je de magie van de adem begint te voelen, de prana, apana, gebruik dan de So’ham met de adem. Kies een mantra waartoe je je aangetrokken voelt. Kies er niet zomaar een die je hoort, en kies er geen die lang is. Om is perfect, Om Guru is perfect, Sri Ram, Jay Ram is mooi, of Om Namah Shivaya.

Hoe belangrijk is oefening! We moeten de beoefening volhouden! Je hebt zoveel loze momenten; als je aan het koken, wassen of schoonmaken bent, kan de mantra in je gedachten zijn. Maar als je in eenheid met de activiteit kunt zijn, heb je geen mantra nodig, je bent in expansief bewustzijn. Je aandacht voor de activiteit kan je daar houden.

We zouden zoveel mogelijk moeten oefenen. Als we het even vergeten, is dat niet erg, maar we moeten oefenen zoveel we kunnen. Kom in de sattva guna: vredigheid, kalmte, gelijkmoedigheid. In de Bhagavad Gita zegt Krishna, samatvam yoga uchyate: yoga is gelijkmoedigheid.

Het is een dynamisch Universum, je kunt niet wegkomen van de oefening. Als je gaat zitten en denkt dat je in sattva bent, kun je in tamas zijn. Je kunt in een zintuiglijke hemel zijn met een volle maag, en wanneer de maag leeg raakt, komt de ellende terug. Sommige mensen roken en denken dat ze in sattva zijn, maar dat is tamas. We hebben de echte sattva nodig.

We hebben wijsheid nodig in dit Spel! Als we geen wijsheid hebben, denken we dat het een strijd is, maar met wijsheid zien we het als een Spel. Blijf oefenen! Denk aan de woorden van Krishna: vairagya en abhyasa.

Samenvatting

• Een rusteloze mind is moeilijk te beheersen, maar we kunnen het wel! Hiervoor hebben we vairagya (onthechting) en abhyasa (beoefening) nodig.
• We moeten zien hoe we verstrikt zijn geraakt in de zintuigen en in de materiële wereld. Als we blijven zoeken naar plezier, zullen we nooit in vrede zijn. We moeten zien hoe onze mind van de ene gedachte naar de andere gaat en hoeveel gedachten we hebben. We moeten ons zien te verdiepen om te zien hoe we meegetrokken worden zoals we meegetrokken worden!
• Wanneer we een beetje onthechting beginnen te voelen, moeten we dat voortdurend oefenen. We moeten onze mind de hele dag door in de hand houden. We moeten oefenen tot het niet langer oefening is, maar vreugde en een levensstijl. Als we maar een beetje oefenen, dan gaat de verdienste die we opbouwen weer verloren in de wereld.
• We hebben samyama nodig: het drietal van dharana (de focus naar binnen), dhyana (wanneer de focus ononderbroken wordt door onze voortdurende beoefening), en samadhi (superbewustzijn).
• We kunnen oefenen door een mantra te herhalen (zoals So’ham met de adem, Om, Om Guru, of Om namah Shivaya). We kunnen oefenen door adembewustzijn te gebruiken en we kunnen oefenen door gewoon getuige te zijn van het Spel. Deze kunnen we zelfs in activiteit doen! We zouden zo veel mogelijk moeten oefenen! Als we het even vergeten is dat niet erg, maar ga zo snel mogelijk weer oefenen.
• Zorg ervoor dat wanneer je denkt dat je in sattva bent, je ook echt in sattva bent en niet in tamas. Kom in echte sattva: vredigheid, kalmte en gelijkmoedigheid.

Geniet van de oefeningen!
Liefs,
Prabha

(Iedere dag probeer ik mijn aantekeningen van Guruji’s lezing en een korte samenvatting van de belangrijkste oefeningen te delen kort nadat het programma is afgelopen!) 

Vertaling: Blue Star Holland

Recente Berichten